Kanoniczność księgi Amosa. Argumentem za autentycznością księgi Amosa jest to, że Szczepan sparafrazował trzy zaczerpnięte z niej wersety o czym czytamy w Dziejach Apostolskich 7:42,43, oraz to że powoływał się na nią Jakub, co zanotowano w Dziejach Apostolskich 15:15–18 (Amosa 5:25–27; 9:11,12). Sekcja (lub księga) 1 zawiera Psalm od 1 do 41, sekcja 2 – pieśni od 42 do 72, sekcja 3 – pieśni od 73 do 89, sekcja 4 – pieśni od 90 do 106, a sekcja 5 – pieśni od 107 do 150. Celem wielu Psalmów jest kult publiczny w świątyni Izraela, choć niektóre nadają się bardziej do prywatnej pobożności. Księga Rodzaju, 2. 1. W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy [stworzeń]. 2. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. 3. Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem Rdz, 12, 1-8 - Bóg powołuje Abrama. Rdz, 12, 9-20 - Abram w Egipcie Zabranie Saraj na dwór faraona. Rdz, 13, 1-18 - Abram rozstaje się z Lotem. Rdz, 14, 1-24 - Wyprawa wojenna królów mezopotamskich. Rdz, 15, 1-21 - Zapowiedź licznego potomstwa i przymierze. Rdz, 16, 1-16 - Pierworodny syn Abrama – Izmael. Księga Hioba - streszczenie. Człowiek imieniem Hiob, żyjący na ziemi Us (albo Hus ), mąż bardzo sprawiedliwy, bogobojny i unikający zła wiedzie szczęśliwe i dostatnie życie. Nie spodziewa się, że niebawem cały dostatek runie, jego rodzina umrze, on sam poważnie zachoruje, straci dom i liczny majątek. Hiob się nie spodziewa Kto napisał Księgę Przysłów? Autorem, który napisał do niej najwięcej, jest król Salomon, który skomponował swoje powiedzenia podczas swojego panowania w latach 970 – 930 p.n.e. (Przysłów 1:1). Solomon najprawdopodobniej napisał rozdziały od 1 do 29 Księgi Przysłów. Człowiek o imieniu Agur napisał rozdział trzydziesty. . Księga Rodzaju inaczej zwana Genesis to pierwsza księga Biblii. Opisuje stworzenie świata, człowieka, wskazuje przyczyny grzechu pierworodnego, zbrodnię Kaina, potop, dzieje Abrahama i jego rodziny. Główne postaci tej księgi to: Adam i Ewa, Kain i Abel, Noe, Abraham i Sara, Lot, Izaak i Rebeka, Jakub i Ezaw, Rachela i Lea, Józef i jego bracia (dwunastu synów Jakuba; Izraela, od których wywodzi się dwanaście pokoleń Izraela). Wydarzenia z Księgi Rodzaju dzieją się na Środkowym (Bliskim) Wschodzie: w Mezopotamii (Iran, Irak), na obecnym terytorium Izraela, Jordanii Libanu i Egiptu, rozpoczynają się przed rokiem 2000 przed Chrystusem, a kończą się około roku 1650 przed Chrystusem. Pierwsza z dwóch części Księgi Rodzaju rozpoczyna się słowami „Na początku...” i rzeczywiście jest ona wstępem do całej historii człowieka na ziemi. Pierwsze rozdziały zawierające chrześcijański mit o powstaniu świata i człowieka. Po tym jak pierwsi rodzice sprzeciwili się Bogu i spożyli owoc z drzewa poznania dobra i zła, Stwórca zapowiada wężowi:Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu Bóg, zwracając się już do Adama i Ewy, mówi o ciężkim życiu, jakie odtąd będzie pędził człowiek na ziemi. Tu znajdujemy wytłumaczenie bólu, jaki musi znosić kobieta w czasie porodu, wstydu, który odczuwa nagi człowiek, trudu, z jakim człowiek musi zdobywać pożywienie. Obok pierwszego – sześciodniowego - opisu stworzenia świata, zamieszczony tu został również drugi opis stworzenia, bardziej archaiczny, bliższy tradycjom Bliskiego Wschodu. W tym przekazie Bóg najpierw lepi człowieka z prochu ziemi, a dopiero potem stwarza dla niego ogród w Edenie. Powoduje, że człowiek zapada w sen i z jego żebra czyni kobietę. Bóg w Księdze Rodzaju to przede wszystkim Stwórca, który stwarza ex nihil (z niczego) świat mocą swego słowa i zaangażowania, a więc świat i człowiek to boskie dzieła. Właśnie w tym miejscu doszukujemy się uzasadnienia dla poszanowania życia ludzkiego, życia jako daru, który nie należy do człowieka. Jednak mimo tego, że człowiek i ofiarowany mu świat są dziełami Boga, nad którymi ma on pełną władzę, to jednocześnie są to dzieła posiadające pełną autonomię. Człowiekowi zostaje ofiarowana wolna wola, a więc możliwość decydowania o sobie. strona: - 1 - - 2 - - 3 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Autor artykułu: Michael Jones Rozdział 1 Księgi Rodzaju, jeden z najbardziej kontrowersyjnych fragmentów, jakie kiedykolwiek napisał człowiek. Wielu zastanawiało się nad tym tekstem. Co on znaczy? Dlaczego został napisany i co autor miał zamiar powiedzieć? Ale jeśli mamy być ze sobą szczerzy, jeśli chcemy wiedzieć, co komunikuje ten tekst, musimy spróbować zrozumieć go w oryginalnej kulturze i języku. Jak dotąd zaproponowano mnóstwo interpretacji, aby spróbować wyjaśnić, co mówi Księga Rodzaju 1, a ja nie udaję, że robię tutaj cokolwiek innego. Jednak wydaje mi się, że wielu w przeszłości nie brało pod uwagę kontekstu kulturowego podczas czytania Księgi Rodzaju, a to niejednego doprowadziło do prób interpretacji tekstu przez ich własne kulturowe soczewki. To naprawdę nie jest uczciwa ocena tekstu. Nieustannie próbujemy wcisnąć Księgę Rodzaju do naszych norm kulturowych, w rzeczywistości jednak kultura świata biblijnego była pod wieloma względami inna niż nasza. Właściwości Czy Funkcja Pierwsze założenie, jakie mamy, to nasze zrozumienie tego, czym coś jest lub co sprawia, że coś jest czymś. Wydaje się to tak intuicyjne, że prawie nie kwestionujemy, że inna kultura mogłaby spojrzeć na to inaczej, jednakże dowody wskazują, że jest całkiem przeciwnie. Kiedy opisujemy, czym coś jest, zaczynamy od opisu jego właściwości, ale na starożytnym Bliskim Wschodzie coś istniało, jeśli miało jakąś funkcję. To, w jaki sposób starożytni opisaliby coś, to opisaliby to poprzez funkcję, jaką ta rzecz posiadała, czy też inaczej, do czego służyła. Jak mówi badacz John Walton: „…ludzie w starożytnym świecie wierzyli, że coś istnieje nie ze względu na swoje właściwości materialne, ale z racji pełnienia funkcji w uporządkowanym systemie… W tego rodzaju funkcjonalnej ontologii słońce nie istnieje ze względu na swoje właściwości materialne, ani nawet z powodu swojej funkcji jako płonącej kuli gazu. Raczej istnieje ze względu na rolę, jaką odgrywa w swojej sferze istnienia, zwłaszcza ze względu na sposób, w jaki funkcjonuje dla ludzkości i społeczeństwa ludzkiego… W konsekwencji coś mogłoby zostać wyprodukowane fizycznie, ale nadal nie „istnieć”, jeśli nie stałoby się funkcjonalne” (strona 24 książki The Lost World of Genesis 1). Dowody na to można znaleźć w innych starożytnych tekstach z otaczających Izrael kultur. Starożytne mity o stworzeniu świata bliskowschodniego zazwyczaj zaczynają się od słowa „kiedy”, co oznacza, że historia zaczyna się w pewnym określonym momencie, a nie na początku czasu. Mity te często mówią także o bogach i ziemi wychodzących z wodnego chaosu, czym zakładają, że przed stworzeniem istniał pewien stan materii. Wydaje się, że nie ma w nich znaczenia, skąd wzięła się wcześniej istniejąca chaotyczna materia, przekazy wydają się bardziej przejmować tym, kiedy bogowie zmienili chaos w porządek. Na przykład Enuma Elisz (babiloński epos o stworzeniu świata – zaczyna się nie od stwierdzenia, które rzeczy materialne powstały, tekst jest całkowicie pozbawiony takich roszczeń. Zamiast tego skupia się na przypisywaniu ról i przekształcaniu chaosu w porządek. Zaczyna się od zauważenia, że niebiosa i ziemia nie zostały nazwane, wody nie zostały podzielone i już istnieją, nie powstały żadne pola ani mokradła, bogowie nie zostali powołani do istnienia. John Walton zwraca uwagę, że oryginalny język jest całkowicie pozbawiony materialnej kreacji, a mimo to bardzo łatwo jest nam, czytając to w naszym języku, chcieć narzucić ją tekstowi w niektórych miejscach. Jednak badacze starożytnego Bliskiego Wschodu zwracają uwagę, że nie jest to celem tekstu, na którym skupiali się autorzy. Zamiast tego celem tekstu jest wyjaśnienie kiedy bogowie zmienili chaotyczny kosmos w uporządkowany świat, w którym mogły się rozpocząć cywilizacje. Jest to opis funkcjonalnych, a nie materialnych początków. Kontekst Kulturowy Podobne motywy można znaleźć w innych starożytnych tekstach bliskowschodnich. Mając to na uwadze, musimy pamiętać, że takie jest właśnie kulturowe tło dla świata biblijnego. Jak mówi Michael Heiser: „Zdajecie sobie sprawę, że kontekstem zrozumienia Biblii nie jest protestancka reformacja, nie jest kościół rzymskokatolicki. Nie jest ewangelikalizm XX czy XXI wieku. Kontekst Starego Testamentu to kontekst, który go stworzył. Którego już nie mamy. Mamy po nim ślady. Mamy o nim wspomnienia”. Czytając tekst biblijny, musimy pamiętać o tych podstawowych kwestiach. Zrozumienie kulturowego pochodzenia starożytnej publiczności może rzucić światło na to, jak tekst był przez nią rozumiany. Jednakże, gdy Księga Rodzaju 1 jest tłumaczona na język współczesnego odbiorcy, często odbywa się to bez kontekstu kulturowego i próbuje się narzucić takie znaczenie tekstu, aby pasował do naszych kulturowych oczekiwań. To sprawia, że Księga Rodzaju 1: 1 brzmi tak, jakby wyrażała absolutny punkt wyjścia, tak jak oczekiwalibyśmy w przypadku współczesnej kultury zachodniej, jednakże hebraiści biblijni nie wydają się przekonani do takiego rozumienia. Kiedy… Michael Heiser wskazał, że hebrajskie masoreckie samogłoski i sformułowania greckiej Septuaginty nie sugerują, że Księga Rodzaju 1: 1 powinna zawierać wyrażenie „na początku”. W hebrajskim wyraźnie brakuje przedimka określonego. Tak więc pierwsze słowa Księgi Rodzaju powinny być właściwie przetłumaczone jako „kiedy”, a nie „na początku”. Na pierwszy rzut oka nie wydaje się to mieć dużego znaczenia, ale ta prosta zmiana ma drastyczne konsekwencje. Po pierwsze, przekształca werset 1 w zdanie podrzędne. Zamiast czytania jako niezależnej wypowiedzi „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię” czytamy: „Kiedy Bóg stworzył niebo i ziemię, ziemia była pustkowiem i chaosem”. To sprawia, że werset 1 jest zależny od wersetu 2 i teologicznie wskazuje, że kiedy Bóg pojawił się, aby stworzyć niebo i ziemię, pusta i chaotyczna ziemia już istniała. Zatem Księga Rodzaju 1 nie wskazywałaby na absolutny początek wszystkich rzeczy, ale na moment, w którym Bóg pojawił się, aby zainicjować określoną zmianę na ziemi, a mianowicie przekształcić ją ze stanu pustki i chaosu. Oczywiście kreacjoniści młodej ziemi mogą to odrzucić, wskazując, że oryginalny hebrajski nie miał punktów samogłosek, więc nie możemy tego użyć do pokazania, w jaki sposób oryginalni autorzy czytali werset 1. Jednakże argument ten można wyciągnąć z gramatyki hebrajskiej i jej użycia w innych miejscach. Początek – Czas Trwania Po pierwsze, John Sailhamer wskazał, że hebrajskie słowo oznaczające początek zazwyczaj odnosi się raczej do czasu trwania niż do absolutnego punktu w czasie. Zwraca uwagę na Księgę Hioba 8: 7, która używa tego samego języka w odniesieniu do wczesnego okresu życia Hioba oraz Księgę Jeremiasza 28: 1, gdzie odnosi się do początkowego okresu panowania Sedekiasza. W tych czasach w Judei pierwszy rok panowania króla nie rozpoczynał się od momentu wstąpienia na tron, ale później, od pierwszego dnia nowego roku następującego po wstąpieniu. Pomiędzy wstąpieniem na tron a nowym rokiem król panował w ramach okresu wstępnego. Jeremiasz w tym fragmencie odnosi się właśnie do tego wstępnego okresu panowania królów i ten sam język jest użyty w Księdze Rodzaju 1: 1, potwierdzając ideę, że werset odnosi się do czasu trwania, zamiast do absolutnego punktu początkowego. Sailhamer zauważa, że potwierdza to długi okres chaosu przed Księgą Rodzaju 1: 1, kiedy to Bóg pojawia się, przemieniając ziemię ze stanu chaosu w stan uporządkowany. Po drugie, Robert D. Holmstedt w swojej pracy doktorskiej mówi, że „…”absolutnego początku” nie można wywnioskować z gramatyki wersetu. Zamiast tego, składnia tego wersetu, oparta na dobrze potwierdzonych cechach biblijnej gramatyki hebrajskiej, mówi, że było potencjalnie wiele okresów lub etapów twórczego dzieła Boga”. Holmstedt stwierdził, że Księga Rodzaju 1: 1 ma podobną strukturę gramatyczną do innych wersetów, które są zdaniami podrzędnymi okolicznikowymi. Zdania podrzędne okolicznikowe mają charakter zależny. Innymi słowy, nie są one kompletną myślą, a to oznacza, że werset 1 Księgi Rodzaju 1 jest najprawdopodobniej zależny od wersetu 2 i nie ma w nim określonego przedimka, który oznaczałby, że powinien zaczynać się od wyrażenia „Na początku”. Po trzecie, to fakt, że Księga Rodzaju 1 jest bardziej zgodna ze starożytnymi bliskowschodnimi przekazami o początkach stworzenia. Werset 1 jest postrzegany jako zdanie podrzędne wyznaczające scenę dla tego, co następuje w wersecie 2 opisującym okoliczności, i ostatecznie dochodzi do wersetu 3, głównego przekazu. Jak mówi Ben Stanhope, ta formuła była zwyczajowym sposobem otwierania opisu stworzenia, ponieważ jest to ta sama struktura jak w tablicy Enuma Elisz, eposie Atra-Hasis, asyryjskiej tablicy Kar 4 i opisie stworzenia Adama i Ewy, rozpoczynającym się od Księgi Rodzaju 2:4. Tak więc werset 1 Księgi Rodzaju 1 należy rozumieć jako zdanie podrzędne a pierwszy akt stwórczy Boga rozpoczyna się dopiero w wersecie 3, kiedy Bóg mówi „Niech stanie się światłość!”. Księga Rodzaju 1: 1 nie sugeruje absolutnego początku czasu, ale podobnie jak inne opisy stworzenia z tamtych czasów zaczyna się od implikacji, że przed tygodniem Bożego stworzenia istniał nieznanej długości okres chaosu. Bara Następnie musimy zająć się hebrajskim słowem ברא (czyt. bara), które zwykle tłumaczymy jako tworzenie. Jeśli Księga Rodzaju 1:1 jest zdaniem podrzędnym, a nie pierwszym aktem stwórczym, oznaczałoby to, że Bóg pojawia się, gdy ziemia jest pustkowiem i chaosem. Dlaczego więc werset 1 mówi, że Bóg stworzył niebiosa i ziemię, kiedy pusta i chaotyczna ziemia już istniała? John Walton zauważa, że słowo bara niekoniecznie odnosi się do stworzenia, tak jak je rozumiemy, w kategoriach wytwarzania materii, ale jest lepiej rozumiane w kategoriach przypisywania funkcji lub nadawania boskich celów. Jak zauważyliśmy wcześniej, jest bardzo prawdopodobne, że starożytni ludzie uważali, iż istnienie czegoś zależy od jego funkcji, nawet jeśli mogło istnieć wcześniej w jakiejś chaotycznej materialnej formie. Nazwanie czegoś i przypisanie mu jakiejś funkcji przywoływało to coś do istnienia w uporządkowanym systemie. Kenneth Matthews zauważa, że bara odnosi się do wprowadzania nowej czynności przez Boga, a niekoniecznie nowej rzeczy (128-129). Przykłady, które to pokazują, to miejsca takie jak Psalm 51, gdzie jest napisane: Serce czyste stwórz we mnie. Nie chodzi o to, aby prosić o nowe serce jako nowy organ, ale o to, aby Bóg przypisał naszym pragnieniom nową funkcję. Izajasz 57:19 mówi o Bogu wywołującym dziękczynienie na wargach Izraela, a cały kontekst dotyczy tego, że Bóg przemienia żałobników Izraela, a nie tworzy ich z niczego. Izajasz 65 odnosi się do Jerozolimy wyznaczonej przez Boga jako miejsce wesela. Są miejsca, w których bara może oznaczać produkcję materii, ale nie jest to konieczne. Na przykład Księga Rodzaju 5: 2 ponownie odnosi się do tego, jak Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę, ale Walton zauważa, że składnia hebraiczna bardziej odnosi się do przypisania im ról mężczyzny i kobiety w związku małżeńskim, niekoniecznie jako materialnym stworzeniu. Tak więc, chociaż słowo bara może czasami odnosić się do wytwarzania materii z niczego, niekoniecznie tak powinno być czytane w każdym miejscu w pismach hebrajskich, a wręcz w niektórych miejscach powinno być czytane jako przypisywanie funkcji. W świetle tego, Księga Rodzaju 1: 1 wydaje się bardziej mówić o tym, jak Bóg nazywa lub powierza funkcje niebiosom i ziemi, podobnie jak otwarcie w Enuma Elish, kiedy rzeczy nie zostały jeszcze nazwane. W związku z tym spostrzeżeniem, że werset 1 jest zdaniem podrzędnym i może oznaczać, że Bóg pojawił się, aby stworzyć niebiosa i ziemię, kiedy ziemia już istniała jako pustkowie i chaos, można rozumieć, że wszystko co autor mówi, to to, że Bóg nazywał lub przypisywał niebiosom i ziemi nowe funkcje przemieniając je z ich poprzedniego chaotycznego stanu. „Tworzenie następuje więc przez nadanie rzeczom porządku, funkcji i celu, co jest równoznaczne z nadaniem im istnienia”. (Strona 185) Tohu i Bohu W rzeczywistości pasuje to o wiele lepiej do określenia ziemi jako pusta i chaotyczna, co w języku hebrajskim brzmi tohu i bohu (תֹהוּ וָבֹהוּ). Tłumaczymy to jako pustkowie i chaos, ale tak naprawdę nie oddaje to hebrajskiego znaczenia tych słów. David Tsumura przeprowadził pełną analizę semantyczną słowa tohu i wywnioskował, że w języku hebrajskim termin ten najprawdopodobniej oznacza nieproduktywny. Bohu pojawia się w tekście hebrajskim Biblii tylko 3 razy i zawsze w połączeniu z tohu. Jednak tohu pojawia się około 20 razy. Jest używane w odniesieniu do pustyni (Księga Powtórzonego Prawa 32:10), idoli, które nic nie osiągają (1 Księga Samuela 12:21), pustkowia, na którym giną karawany (Księga Hioba 6:18), ludzi błąkających się bez celu (Psalm 107:40), opuszczonego miasta (Księga Izajasza 24:10), lub królestwa północnego po zniszczeniu przez Asyrię (Księga Jeremiasza 4:23). Kontekst użycia słowa tohu wydaje się sugerować, że odnosi się ono do bezproduktywnego stanu lub pustyni, na której nie ma produkcji ludzkiej ani też uporządkowanej cywilizacji. Tak więc Księga Rodzaju 1 wydaje się mówić, że zanim Bóg zaczął sprawiać, by ziemia funkcjonowała prawidłowo, wcześniej nie funkcjonowała wcale i była czymś w rodzaju bezproduktywnej pustyni. Przypisywanie Funkcji Wydaje się to mieć większy sens w tym, co natępnie czytamy w Księdze Rodzaju 1 – o tym jak Bóg zaczął ustanawiać określone funkcje dla wszystkich rzeczy, którym je przypisywał (bara). Na przykład w wersecie 5 Bóg nazwał światło dniem, a ciemność nocą. Dlaczego po prostu nie nazwać światła tym, czym fizycznie jest, a mianowicie światłem? Zamiast tego Bóg nadaje światłu nazwę odzwierciedlającą jego funkcję na ziemi, a mianowicie, aby było dniem, a ciemność by funkcjonowała jako noc. Czwartego dnia widzimy, że wielkie i mniejsze światła są przypisane do oznaczania pór roku, dni i lat. Ich funkcje, a nie materialne stworzenie, są tym, co wprowadza je do istnienia czy też do sfery uporządkowanego systemu. J. Richard Middleton zauważa: „Te dwa przykłady stworzeń w Ks. Rodzaju 1: 6 i 1: 14-18, których istnienie jest wyraźnie określone przez ich funkcję lub cel…” (Strona 54) D. J. A Clines, zauważa, że istnienie firmamentu jest związane z jego przeznaczeniem. W pozostałej części tekstu możemy zobaczyć podobne koncepcje. Wody mają funkcjonować jako morza. Suchy ląd pełni funkcję ziemi i służy do produkcji roślinnej. Gdy słowa Hebrajczyków zostaną właściwie zdefiniowane, w całym fragmencie możemy widzieć Boga przypisującego rzeczom właściwe funkcje i tym samym powołującego je do istnienia w swoim nowym uporządkowanym systemie. Siedem Korzystając z tej samej logiki, możemy zobaczyć, dlaczego opis stworzenia jest podzielony na siedem dni. Użycie liczby 7 było typowym kulturowym symbolem inauguracji świątyni. Budowa tabernakulum w Księdze Wyjścia 40 została ukończona w 7 etapach. Święcenia kapłańskie trwały 7 dni (Kapł. 8: 33-35). Świątynia Salomona została zbudowana w ciągu 7 lat i poświęcona Bogu podczas 7-dniowego święta w siódmym miesiącu (1 Król. 8: 2). Nawet przemówienie Salomona zostało wygłoszone w siedmiu prośbach (1 Król. 8: 31-53). Znajdujemy to również poza Biblią. Cylindry Gudei mówią o siedmiodniowym poświęceniu świątyni, a Teksty Ugaryckie mówią o Baalu, który ukończył swoją kosmiczną świątynię w siedem dni. Chodzi o to, że 7 dni z Księgi Rodzaju 1 wydaje się sprzyjać bardziej funkcjonalnemu zrozumieniu całego fragmentu. Świątynia i tabernakulum zostały zbudowane z wcześniej istniejących materiałów. Materiały zostały po prostu tak zorganizowane, aby prawidłowo funkcjonowały dla wielbienia Boga. Biorąc pod uwagę, że widzimy, że Bóg odpowiednio przypisuje funkcje kreacjom w Księdze Rodzaju 1 oraz jak będą one działać w ludzkich cywilizacjach, najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest po prostu ustalenie, że Bóg wszedł do chaotycznego wszechświata i przypisał funkcje różnym kreacjom w ramach tworzenia całego kosmosu jako swojej świątyni. Nie chodzi o tworzenie materii, ale o ustanowienie kosmosu jako Jego świątyni i odpowiednie uporządkowanie rzeczy tak, aby działały dla kultury lub społeczeństwa. John Walton podaje dobry przykład. Mówi, żeby wyobrazić sobie nieczynną restaurację, którą pewnego dnia renowatorzy zamieniają spowrotem w działającą restaurację. Wszystkie materiały już tam były, po prostu brakowało ludzi, którzy mogliby je odpowiednio wykorzystać do stworzenia biznesu. Wydaje się, że te same podstawowe idee znajdują się w Księdze Rodzaju 1. Bóg nie wytwarza nowych materiałów (kreacji), jak powszechnie zakładamy, ale po prostu ustala, w jaki sposób każdy będzie funkcjonować dla ludzkiej cywilizacji w ramach tworzonego przez Niego porządku, aby ustanowić kosmos jako Jego świątynię. Sfery zażyłości z Bogiem Jest to również widoczne w kolejności dni. Komentatorzy od lat zauważają, że 6 dni stworzenia są lustrzaną konstrukcją. W dniu 1 zostaje stworzone światło, a w dniu 4 ? światła na sklepieniu. Dzień 2 wymienia niebo i ocean, a dzień 5 opisuje znajdujące się w nich zwierzęta. To samo dotyczy dnia 3 i 6. Richard Hess zwrócił uwagę, że starożytni Hebrajczycy sugerowali, iż życie duchowe toczy się w trzech koncentrycznych sferach zażyłości z Bogiem. Przykładowo, w ten sposób widziany był obóz Izraela. W samym środku byli kapłani i tabernakulum, w następnym kręgu całe obozowisko Izraela, a na końcu w najbardziej zewnętrznym kręgu były narody pogańskie i chaotyczna pustynia. Zwierzęta zostały również podzielone na trzy grupy, zwierzęta ofiarne w wewnętrznym kręgu, następnie zwierzęta czyste dla obozu Izraela, a następnie zwierzęta nieczyste na pustyni. Wydaje się, że opis stworzenia z Księgi Rodzaju 1 używa tej samej teologii podzielonej na 6 dni stworzenia i symetrycznie podzielonej na 3 grupy. W najbardziej zewnętrznym kręgu są światła na firmamencie, potem niebo i morze i zwierzęta w nich, a na końcu w najbardziej intymnym kręgu z Bogiem są ludzie i reszta zwierząt lądowych. Innymi słowy, autor Księgi Rodzaju 1 używa 7 dni stworzenia na dwa sposoby, z których jeden jest symbolem inauguracji świątyni, po czym drugi, dzieli pracę na 6 symetrycznych dni, wyjaśniając tym, że kosmos, który jest teraz świątynią Bożą, został podzielony na trzy sfery intymności. Jak mówi John Walton: „Dni od pierwszego do trzeciego, które dotyczą trzech podstawowych funkcji kosmosu (czasu, pogody, płodności), byłyby zatem postrzegane nie tylko jako aktywujące, ale także ustanawiające kontrolne atrybuty kosmosu, podczas gdy dni od czwartego do szóstego mogą być postrzegane jako determinowanie losów czynników funkcjonalnych w kosmosie”. Podsumowując, myślę, że powinniśmy skorzystać z podpowiedzi Brandona J. O’Briena i E. Richardsa. Starożytni nie przejmowali się porządkiem chronologicznym tak bardzo, jak my, a kiedy my nieustannie próbujemy odczytywać dni 1 Księgi Rodzaju jako dosłowny porządek chronologiczny, wyrządzamy krzywdę tekstowi i ich normom kulturowym. Autor nie wydaje się pisać w dokładnym porządku chronologicznym, ale w porządku symetrycznym w formie poetyckiej. Dzień 1 i 4 mają iść razem. Dla oryginalnego autora światło pojawiające się przed słońcem byłoby równie śmieszne, jak brzmi to dla nas. Podsumowanie Przyjrzyjmy się więc temu, co ustaliliśmy do tej pory. Pierwsze wersety Księgi Rodzaju 1 wydają się sugerować nieznanej długości okres chaotycznej pustyni – bezproduktywny okres, a nie absolutny początek czasu. Bóg wkracza w ten chaotyczny stan wszechświata i zaczyna porządkować rzeczy lub przypisywać im właściwe funkcje, tak jak będą one działać dla ludzkich społeczeństw, na przykład jak słońce i księżyc będą wyznaczały pory roku i miesiące. Czyniąc to, Bóg przekształca kosmos w swoją kosmiczną świątynię, podobnie jak można zmienić nieczynną restaurację w funkcjonującą, po prostu wchodząc i właściwie używając znajdujące się w niej przedmioty. W ramach standardowej izraelickiej teologii świątynnej lub tabernakulum zostają ustanowione trzy sfery intymności (zażyłości) i proces ostatecznie kończy się odpoczynkiem Boga lub też Jego zamieszkaniem w kosmicznej świątyni. Księga Rodzaju 1 tak naprawdę nie dotyczy produkcji materii, chyba że narzucimy takie rozumienie podczas tłumaczenia na nasz język. Przekaz dotyczy raczej ustanowienia porządku w chaotycznym wszechświecie, aby społeczności ludzkie mogły się rozwijać z Bogiem w ich centrum. Aby to jeszcze bardziej potwierdzić, w Księdze Jeremiasza znajduje się interesujący fragment, który używa bardzo podobnego języka, i sugeruje, że w tym fragmencie miało miejsce odwrócenie Księgi Rodzaju 1. Księga Jeremiasza 4: 23-26 jest opisem tego, co stało się z północnym królestwem Izraela po przejęciu władzy przez Asyryjczyków i jest ostrzeżeniem dla Judei, że wkrótce spotka ten sam los, jeśli się nie opamiętają. Jednak fragment ten mówi o czymś odwrotnym niż to, co dzieje się w Księdze Rodzaju 1. Izrael jest teraz pustkowiem i chaosem, tohu i bohu. Nie ma teraz światła, nie ma człowieka, ptaków w powietrzu ani roślinności, która dawałaby owoce. Gdyby Księga Rodzaju 1 dotyczyła materialnego stworzenia wszystkich rzeczy, powinniśmy oczekiwać takiego samego języka, ale w odwrotnym procesie, w Jeremiaszu, czyli rozpadu materiałów, o których mowa w K. Rodzaju. Jednak czytając, że Asyria podbiła Izrael i deportowała wszystkie elity, nie uważamy, że struktura czasoprzestrzeni została rozerwana, a ziemia Izraela zniknęła. Zamiast tego rozumiemy, że królestwo zmieniło się z produktywnego, funkcjonującego społeczeństwa w chaotyczną krainę. Światło słoneczne nie przestało, dosłownie, świecić w tym regionie, było to tylko częścią kulturowego wyrażenia, że królestwo przeszło z uporządkowanego społeczeństwa w nieporządek. A zatem odwrotność tej sytuacji, którą widzimy w Księdze Rodzaju 1, sugerowałaby jedynie, że Bóg przemienił nieuporządkowany kosmos i uporządkował go w funkcjonującą świątynię dla siebie i ludzi w nim zamieszkujących, a nie początek całej materii, jaką znamy. Tym, którzy mogą być zaniepokojeni myślą, że Księga Rodzaju 1 nie dotyczy materialnego stworzenia wszystkich rzeczy, przypomnę, że w Nowym Testamencie są jasne wersety, które potwierdzają, że Bóg jest stwórcą wszystkich rzeczy w sensie materialnym, a te pytania zadawali już pisarze w świecie po arystotelesowskim. Nie o to chodziło jednak hebrajskim autorom, gdyż nie przejmowali się oni takimi pytaniami. Starożytne bliskowschodnie i egipskie opisy stworzenia nie przejmowały się tym, skąd się wzięła materia, przestrzeń i czas. Wszystkie one rozpoczynają się z założeniem, że te rzeczy już istniały w jakimś tam chaotycznym stanie. Starożytni byli bardziej zainteresowani kwestiami porządku, celu i funkcji. To co opisywali w swoich pismach to to, „kiedy Bóg lub bogowie wzięli chaotyczne wody i przekształcili je w uporządkowany system, w którym teraz żyjemy.” Kiedy próbujemy narzucić materialistyczne zrozumienie na Księgę Rodzaju 1, naprawdę wyrządzamy temu tekstowi krzywdę. Powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby tekst przemówił sam za siebie, zamiast narzucać mu to, czego oczekujemy lub chcemy, aby mówił. Rzeczywistość jest taka, że pytania naukowe, które dzisiaj zadajemy, nie były w umysłach Starożytnych i nie ma powodu, aby czytać je w tekście lub zakładać, że teorie naukowe, które znamy dzisiaj, są sprzeczne z Księgą Rodzaju 1. Źródła: John Walton – The Lost World of Genesis 1 Michael Heiser lecture: John Sailhamer – Genesis Unbound Robert D. Holmstedt – Ben Stanhope video: Kenneth A. Matthew – The New American Commentary: Genesis 1:1 – Genesis 11:26 T. Desmond Alexander & David W. Baker – The Dictionary of the Old Testament: Pentateuch John Walton – Ancient Near Eastern Thought and The Old Testament, Second Edition David Tsumura – Creation and Destruction J. Richard Middleton – The Liberating Image D. J. A. Clines – The Image of God in Man Richard S. Hess – Israelite Religions E. Randolph Richards & Brandon J. O’Brien – Misreading Scripture with Western Eyes Artykuł ten został przetłumaczony z języka angielskiego ze skryptu do wideo dostępnego na YouTube pod linkiem: Michael Jones jest założycielem i dyrektorem organizacji non-profit ?Inspiring Philosophy?(Inspirująca Filozofia) i zajmuje się głównie badaniami z zakresu filozofii, historii i nauki, aby odpowiedzieć na głębokie filozoficzne pytania dotyczące wszechświata i naszego indywidualnego postrzegania życia. Opublikował mnóstwo prac badawczych na swoim kanale YouTube ?Inspiring Philosophy?, w których zbiera i analizuje dane oraz udostępnia je w formie zrozumiałej dla wszystkich zainteresowanych, aby każdy mógł wyciągnąć rozsądne wnioski z różnych filozoficznych dylematów. Niektóre z jego najbardziej godnych uwagi prac obejmują prezentowane przez niego badania nad mechaniką kwantową i jej wskazaniem na teistyczny światopogląd, serię filmów o Księdze Rodzaju 1-11, obronę zmartwychwstania Jezusa oraz filmy dotyczące problemu zła i piekła. Strona YouTube Forum ogólne Biblijna epopeja narodu zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 21,19-21"I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić" Czyli i uczynił Bóg Wszechmogący studnię- niewyczerpane źródło wody,które ujrzała Hagar, a poszedłszy do uczynionej studni, napełniła bukłak wodą - rodzaj informacji i dała chłopcu. By dostarczyć jego rodzajowi informacji, wodę - rodzaj informacji "I był Bóg z chłopcem, a gdy podrósł, zamieszkał na pustyni i był łucznikiem" Czyli i strzegł Bóg Wszechmogący chłopca - syna Abrahama, a gdy był dorosłym, zamieszkał na półpustyni i był myśliwym "Mieszkał on na pustyni Paran; a matka jego wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej" Czyli mieszkał syn Abrahama, Ismael na półpustyni Paran - centralnej, środkowo - wschodniej części półwyspu Synaj, a matka jego Hagar wzięła dla Ismaela żonę z ziemi egipskiej, w której była niewolnicą ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 21,19-21"I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić" Czyli i uczynił Bóg Wszechmogący studnię- niewyczerpane źródło wody,które ujrzała Hagar, a poszedłszy do uczynionej studni, napełniła bukłak wodą - rodzaj informacji i dała chłopcu. By dostarczyć jego rodzajowi informacji, wodę - rodzaj informacji "I był Bóg z chłopcem, a gdy podrósł, zamieszkał na pustyni i był łucznikiem" Czyli i strzegł Bóg Wszechmogący chłopca - syna Abrahama, a gdy był dorosłym, zamieszkał na półpustyni i był myśliwym "Mieszkał on na pustyni Paran; a matka jego wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej" Czyli mieszkał syn Abrahama, Ismael na półpustyni Paran - centralnej, środkowo - wschodniej części półwyspu Synaj, a matka jego Hagar wzięła dla Ismaela żonę z ziemi egipskiej, w której była niewolnicą ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 21,22-25"W tym czasie rzekł Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz" Czyli w tym samym czasie gdy Hagar - matka Ismaela wzięła dla Ismaela, syna Abrahama, żonę z ziemi egipskiej, w której była niewolnicą. Rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Abimelecha króla Gerrary i Pikola dowódcy Abimelecha wojska, do Abrahama tak: Bóg jest z Abrahamem we wszystkim, co czyni, bo Abraham wypełniał wolę Boga Wszechmogącego "Przysięgnij mi więc tu teraz na Boga, że nie zdradzisz ani mnie, ani potomka mego, ani rodu mego;" Czyli Abraham ma więc przyrzec Abimelechowi teraz w jego mieście - państwie Gerar, w którym przebywał, na Boga Wszechmogącego, że nie dokona działalności na szkodę ani króla Abimelecha, ani potomka Abimelecha, ani rodu Abimelecha "takie dobrodziejstwo, jakie ja wyświadczyłem tobie," Czyli takie dobrodziejstwo, jakie Abimelech wyświadczył Abrahamowi, wyświadczył również faraon w Egipcie ( mnie i ziemi, w której jesteś gościem" Czyli Abraham ma wyświadczyć takie samo dobrodziejstwo Abimelechowi i temu miejscu na ziemi, w której Abraham jest przybyszem "Wtedy Abraham odpowiedział: Przysięgam" Czyli wtedy na ten nośnik informacji Abimelecha, Abraham odpowiedział: Przyrzekam "A gdy potem Abraham wypomniał Abimelechowi sprawę studni z wodą, którą gwałtem zajęli słudzy Abimelecha" Czyli a gdy potem po przyrzeczeniu, Abraham wypomniał Abimelechowi wydarzenia z wykopaną studnią z wodą, którą przemocą przejęła służba Abimelecha, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 21,22-25"W tym czasie rzekł Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz" Czyli w tym samym czasie gdy Hagar - matka Ismaela wzięła dla Ismaela, syna Abrahama, żonę z ziemi egipskiej, w której była niewolnicą. Rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Abimelecha króla Gerrary i Pikola dowódcy Abimelecha wojska, do Abrahama tak: Bóg jest z Abrahamem we wszystkim, co czyni, bo Abraham wypełniał wolę Boga Wszechmogącego "Przysięgnij mi więc tu teraz na Boga, że nie zdradzisz ani mnie, ani potomka mego, ani rodu mego;" Czyli Abraham ma więc przyrzec Abimelechowi teraz w jego mieście - państwie Gerar, w którym przebywał, na Boga Wszechmogącego, że nie dokona działalności na szkodę ani króla Abimelecha, ani potomka Abimelecha, ani rodu Abimelecha "takie dobrodziejstwo, jakie ja wyświadczyłem tobie," Czyli takie dobrodziejstwo, jakie Abimelech wyświadczył Abrahamowi, wyświadczył również faraon w Egipcie ( mnie i ziemi, w której jesteś gościem" Czyli Abraham ma wyświadczyć takie samo dobrodziejstwo Abimelechowi i temu miejscu na ziemi, w której Abraham jest przybyszem "Wtedy Abraham odpowiedział: Przysięgam" Czyli wtedy na ten nośnik informacji Abimelecha, Abraham odpowiedział: Przyrzekam "A gdy potem Abraham wypomniał Abimelechowi sprawę studni z wodą, którą gwałtem zajęli słudzy Abimelecha" Czyli a gdy potem po przyrzeczeniu, Abraham wypomniał Abimelechowi wydarzenia z wykopaną studnią z wodą, którą przemocą przejęła służba Abimelecha, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 21,26-30„Abimelech odpowiedział: Nie wiem, kto to uczynił; ty bowiem nie powiadomiłeś mnie o tym,” Czyli Abimelech król Gerary odpowiedział Abrahamowi: Nie wiem, a wykopaną studnię z wodą przemocą przejęła służba króla Abimelecha, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha, a Abraham nie powiadomił Abimelecha o tym, że służba króla Abimelecha przemocą przejęła studnię z wodą, której nie wykopała ”a ja również nie słyszałem o tym do dnia dzisiejszego” Czyli a król Abimelech nie słyszał do dnia, w którym Abraham powiadomił króla Abimelecha, że jego służba przemocą przejęła wykopaną studnię z wodą, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha „Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelechowi, i obaj zawarli przymierze” Czyli wtedy Abrahama część trzody będzie należała do Abimelecha, i tak Abraham wypełniając wolę Boga Wszechmogącego, zawarł wzajemne zobowiązania z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana - syn Chama ( 10,19) „Abraham zaś odłączył siedem jagniąt z trzody osobno” Czyli Abraham natomiast odłączył siedem jagniąt z trzody osobno, by były świadectwem, że w sześć dni wykopał studnię z wodą, a siódmego dnia w szabat – sobota odpoczął dla zdrowia swojego „Rzekł tedy Abimelech do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które odłączyłeś ? „ Czyli rzekł: słowo, dźwięk, wibracja – nośnik informacji, nieświadomego szabatu – sobota, Abimelecha do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które Abraham odłączył „A on odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z ręki mojej, aby mi były świadectwem, że ja wykopałem tę studnię” Czyli a Abraham odpowiedział: Przyjęcie tych siedmiu jagniąt przez Abimelecha z ręki Abrahama było świadectwem, że Abraham wykopał studnię z wodą w sześć dni, a w siódmy dzień szabatu odpoczął ( analogicznie do dziejów, sześciu dni stwarzania nieba i ziemi przez Boga Wszechmogącego i siódmego dnia szabatu – sobota odpoczynku dla zdrowia naszego ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 21,26-30„Abimelech odpowiedział: Nie wiem, kto to uczynił; ty bowiem nie powiadomiłeś mnie o tym,” Czyli Abimelech król Gerary odpowiedział Abrahamowi: Nie wiem, a wykopaną studnię z wodą przemocą przejęła służba króla Abimelecha, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha, a Abraham nie powiadomił Abimelecha o tym, że służba króla Abimelecha przemocą przejęła studnię z wodą, której nie wykopała ”a ja również nie słyszałem o tym do dnia dzisiejszego” Czyli a król Abimelech nie słyszał do dnia, w którym Abraham powiadomił króla Abimelecha, że jego służba przemocą przejęła wykopaną studnię z wodą, a której studni z wodą nie wykopała służba króla Abimelecha „Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelechowi, i obaj zawarli przymierze” Czyli wtedy Abrahama część trzody będzie należała do Abimelecha, i tak Abraham wypełniając wolę Boga Wszechmogącego, zawarł wzajemne zobowiązania z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana - syn Chama ( 10,19) „Abraham zaś odłączył siedem jagniąt z trzody osobno” Czyli Abraham natomiast odłączył siedem jagniąt z trzody osobno, by były świadectwem, że w sześć dni wykopał studnię z wodą, a siódmego dnia w szabat – sobota odpoczął dla zdrowia swojego „Rzekł tedy Abimelech do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które odłączyłeś ? „ Czyli rzekł: słowo, dźwięk, wibracja – nośnik informacji, nieświadomego szabatu – sobota, Abimelecha do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które Abraham odłączył „A on odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z ręki mojej, aby mi były świadectwem, że ja wykopałem tę studnię” Czyli a Abraham odpowiedział: Przyjęcie tych siedmiu jagniąt przez Abimelecha z ręki Abrahama było świadectwem, że Abraham wykopał studnię z wodą w sześć dni, a w siódmy dzień szabatu odpoczął ( analogicznie do dziejów, sześciu dni stwarzania nieba i ziemi przez Boga Wszechmogącego i siódmego dnia szabatu – sobota odpoczynku dla zdrowia naszego ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 21,31-34"Dlatego nazwano to miejsce Beer - Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę" Czyli dlatego nazwano tą studnię - źródło wody ograniczone przestrzenią, na północno - zachodnim krańcu ziemi Negeb Studnią - Przymierza, ponieważ tam Abraham wypełniający wolę Boga Wszechmogącego, z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana, syn Chama ( Złożyli wzajemne przyrzeczenia przy studni - źródło wody ograniczone przestrzenią. Wykopanej przez Abrahama w sześć dni, a siódmego dnia odpoczął dla zdrowia swojego, a którą przemocą przejęła służba króla Abimelecha. Analogicznie do dziejów sześciu dni stwarzania nieba i ziemi przez Boga Wszechmogącego i siódmy dzień szabatu - sobota odpoczynku ( "Tak zawarli przymierze w Beer - Szebie" Czyli i tak zawarli wzajemne przyrzeczenia i zobowiązania przy studni - źródło wody ograniczone przestrzenią i nazwane Studnia - Przymierza "Potem wstał Abimelech i Pikol dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej" Czyli potem po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań wstał Abimelech i Pikol, dowódca Abimelecha wojska, i wrócili na południe ziemi Kanaan "Abraham zaś zasadził tamaryszek w Beer - Szebie i wzywał tam imienia Pana, Boga Wiekuistego" Czyli Abraham natomiast zasadził tamaryszek - rodzaj zamieszczonej informacji, z nasieniem - informacja o całości rodzaju informacji bez owocu - produkt rodzaju zamieszczonej informacji. W miejscu zawarcia wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań, na północno - zachodnim krańcu ziemi Negeb i wzywał przy Studni - Przymierza imienia Wszechmogącego, Boga - źródła życia, trwającego wiecznie, istniejącego od dawna, od zawsze " Potem Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas jako gość " Czyli potem po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań, Abraham przebywał na południu ziemi Kanaan, którą Bóg Wszechmogący da potomkom Abrahama przez długi czas jako przybysz ( Rdz. 21,31-34) zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 21,31-34"Dlatego nazwano to miejsce Beer - Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę" Czyli dlatego nazwano tą studnię - źródło wody ograniczone przestrzenią, na północno - zachodnim krańcu ziemi Negeb Studnią - Przymierza, ponieważ tam Abraham wypełniający wolę Boga Wszechmogącego, z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana, syn Chama ( Złożyli wzajemne przyrzeczenia przy studni - źródło wody ograniczone przestrzenią. Wykopanej przez Abrahama w sześć dni, a siódmego dnia odpoczął dla zdrowia swojego, a którą przemocą przejęła służba króla Abimelecha. Analogicznie do dziejów sześciu dni stwarzania nieba i ziemi przez Boga Wszechmogącego i siódmy dzień szabatu - sobota odpoczynku ( "Tak zawarli przymierze w Beer - Szebie" Czyli i tak zawarli wzajemne przyrzeczenia i zobowiązania przy studni - źródło wody ograniczone przestrzenią i nazwane Studnia - Przymierza "Potem wstał Abimelech i Pikol dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej" Czyli potem po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań wstał Abimelech i Pikol, dowódca Abimelecha wojska, i wrócili na południe ziemi Kanaan "Abraham zaś zasadził tamaryszek w Beer - Szebie i wzywał tam imienia Pana, Boga Wiekuistego" Czyli Abraham natomiast zasadził tamaryszek - rodzaj zamieszczonej informacji, z nasieniem - informacja o całości rodzaju informacji bez owocu - produkt rodzaju zamieszczonej informacji. W miejscu zawarcia wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań, na północno - zachodnim krańcu ziemi Negeb i wzywał przy Studni - Przymierza imienia Wszechmogącego, Boga - źródła życia, trwającego wiecznie, istniejącego od dawna, od zawsze " Potem Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas jako gość " Czyli potem po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań, Abraham przebywał na południu ziemi Kanaan, którą Bóg Wszechmogący da potomkom Abrahama przez długi czas jako przybysz ( Rdz. 21,31-34) Gość napisał(a):uwielbiam to czytać Gość Gość napisał(a):Księga Rodzaju 22,1-3"Po tych wydarzeniach wystawił Bóg Abrahama na próbę i rzekł do niego: Abrahamie ! A on odpowiedział: Otom ja` Czyli po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań Abrahama wypełniającego wolę Boga Wszechmogącego, z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana, syn Chama( Wystawił Bóg Wszechmogący Abrahama na próbę, czy boi się Boga Wszechmogącego, i nie wzbroni się ofiarować jedynego syna swego, którego miłował i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Boga Wszechmogącego do Abrahama. A Abrahama mowa słów była: Otom ja jest` I rzekł: Weź syna swego, jedynaka swego, Izaaka, którego miłujesz, i udaj się do kraju Moria, i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem` Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Boga Wszechmogącego do Abrahama. By wziął, i syna swego, i jedynaka swego, i którego miłuje, i ma się udać do górzystego kraju Moria, i ma złożyć tam Izaaka w ofierze całopalnej, na którą się składało zwierzęta w zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt( W oddziaływaniach informacyjnych wszelkich rodzajów informacji we wszechinformacji ze wszechinformacją. Na jednej z wielu gór, o której Bóg Wszechmogący powie Abrahamowi` Wstał tedy Abraham wczesnym rankiem, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch sług swoich i syna swego Izaaka,` Czyli wstał wtedy Abraham wczesnym rankiem, bo po wschodzie słońca, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch sług, z wielu sług swoich i syna swego, jedynaka swego Izaaka ` a narąbawszy drew na całopalenie, wstał i poszedł na miejsce, o którym mu powiedział Bóg` Czyli a narąbawszy drew na ofiarę całopalną, wstał i z północno - zachodniego krańca ziemi Negeb - Breer - Szeby poszedł na północny - wschód do górzystego kraju Moria, na jedną z wielu gór, o której Abrahamowi powiedział Bóg Wszechmogący ( GośćKsięga Rodzaju 22,1-3"Po tych wydarzeniach wystawił Bóg Abrahama na próbę i rzekł do niego: Abrahamie ! A on odpowiedział: Otom ja` Czyli po zawarciu wzajemnych przyrzeczeń i zobowiązań Abrahama wypełniającego wolę Boga Wszechmogącego, z Abimelechem przeklętym - nieświadomym potomkiem Kanaana, syn Chama( Wystawił Bóg Wszechmogący Abrahama na próbę, czy boi się Boga Wszechmogącego, i nie wzbroni się ofiarować jedynego syna swego, którego miłował i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Boga Wszechmogącego do Abrahama. A Abrahama mowa słów była: Otom ja jest` I rzekł: Weź syna swego, jedynaka swego, Izaaka, którego miłujesz, i udaj się do kraju Moria, i złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, o której ci powiem` Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Boga Wszechmogącego do Abrahama. By wziął, i syna swego, i jedynaka swego, i którego miłuje, i ma się udać do górzystego kraju Moria, i ma złożyć tam Izaaka w ofierze całopalnej, na którą się składało zwierzęta w zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt( W oddziaływaniach informacyjnych wszelkich rodzajów informacji we wszechinformacji ze wszechinformacją. Na jednej z wielu gór, o której Bóg Wszechmogący powie Abrahamowi` Wstał tedy Abraham wczesnym rankiem, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch sług swoich i syna swego Izaaka,` Czyli wstał wtedy Abraham wczesnym rankiem, bo po wschodzie słońca, osiodłał osła swego i wziął z sobą dwóch sług, z wielu sług swoich i syna swego, jedynaka swego Izaaka ` a narąbawszy drew na całopalenie, wstał i poszedł na miejsce, o którym mu powiedział Bóg` Czyli a narąbawszy drew na ofiarę całopalną, wstał i z północno - zachodniego krańca ziemi Negeb - Breer - Szeby poszedł na północny - wschód do górzystego kraju Moria, na jedną z wielu gór, o której Abrahamowi powiedział Bóg Wszechmogący ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 22,4-7"Trzeciego dnia podniósł Abraham oczy swoje i ujrzał z daleka to miejsce" Czyli od wyjścia z Beer - Szeby, po dwóch dniach doszli do miejsca, z którego trzeciego dnia Abraham ujrzał z daleka górę Moria w Salem - Jeruzalem, na której Salomon zbuduje świątynie ( Do składania ofiar ze zwierząt w zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt ( "Wtedy rzekł Abraham do sług swoich: Zostańcie tutaj z osłem, a ja z chłopcem pójdziemy tam, a gdy się pomodlimy, wrócimy do was" Czyli wtedy rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Abrahama do dwóch sług swoich: Zostańcie z osłem tutaj gdzie Abraham, trzeciego dnia ujrzał z daleka górę Moria w Salem - Jeruzalem, a Abraham z Izaakiem pójdą na górę Moria, a po mowie słów Abrahama i Izaaka do Boga Wszechmogącego, wrócą do sług Abrahama. Bo słudzy niewiedzą, co ich pan czyni "Abraham wziął drwa na całopalenie i włożył je na syna swego Izaaka," Czyli analogicznie do zmartwychwstania trzeciego dnia ( i do krzyża niesionego przez Jezusa Zbawiciela na górę Golgoty w Jeruzalem ( "sam zaś wziął do ręki ogień i nóż i poszli obaj razem" Czyli Abraham natomiast wziął do ręki ogień - inny stan energetyczny wirowej formy energii - nośnik rodzaju informacji i nóż - narzędzie z kilku rodzajów informacji w wirowej formie energii, i ojciec z synem, którego miał złożyć na ofiarę całopalną poszli razem na górę Moria "I rzekł Izaak do ojca swego Abrahama tak: Ojcze mój ! A ten odpowiedział: Oto jestem, synu mój ! " Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Izaaka do ojca swego Abrahama tak: Ojcze mój ! A Abraham odpowiedział: Oto jestem, synu mój ! "I rzekł: Oto ogień i drwa, a gdzie jest jagnię na całopalenie ?" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Izaaka oto jest ogień - inny stan energetyczny, wirowej formy energii - nośnik rodzaju informacji i drwa - narąbany rodzaj informacji w wirowej formie energii o stałej częstotliwości wibracji, a gdzie jest jagnię - produkt rodzaju informacji w wirowej formie energii na całopalenie - rodzaj informacji w wirowej formie energii, w całości zamieniony w inny stan energetyczny. W zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt( W oddziaływaniach informacyjnych, wszelkich rodzajów informacji we wszechinformacji ze wszechinformacją ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 22,4-7"Trzeciego dnia podniósł Abraham oczy swoje i ujrzał z daleka to miejsce" Czyli od wyjścia z Beer - Szeby, po dwóch dniach doszli do miejsca, z którego trzeciego dnia Abraham ujrzał z daleka górę Moria w Salem - Jeruzalem, na której Salomon zbuduje świątynie ( Do składania ofiar ze zwierząt w zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt ( "Wtedy rzekł Abraham do sług swoich: Zostańcie tutaj z osłem, a ja z chłopcem pójdziemy tam, a gdy się pomodlimy, wrócimy do was" Czyli wtedy rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Abrahama do dwóch sług swoich: Zostańcie z osłem tutaj gdzie Abraham, trzeciego dnia ujrzał z daleka górę Moria w Salem - Jeruzalem, a Abraham z Izaakiem pójdą na górę Moria, a po mowie słów Abrahama i Izaaka do Boga Wszechmogącego, wrócą do sług Abrahama. Bo słudzy niewiedzą, co ich pan czyni "Abraham wziął drwa na całopalenie i włożył je na syna swego Izaaka," Czyli analogicznie do zmartwychwstania trzeciego dnia ( i do krzyża niesionego przez Jezusa Zbawiciela na górę Golgoty w Jeruzalem ( "sam zaś wziął do ręki ogień i nóż i poszli obaj razem" Czyli Abraham natomiast wziął do ręki ogień - inny stan energetyczny wirowej formy energii - nośnik rodzaju informacji i nóż - narzędzie z kilku rodzajów informacji w wirowej formie energii, i ojciec z synem, którego miał złożyć na ofiarę całopalną poszli razem na górę Moria "I rzekł Izaak do ojca swego Abrahama tak: Ojcze mój ! A ten odpowiedział: Oto jestem, synu mój ! " Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Izaaka do ojca swego Abrahama tak: Ojcze mój ! A Abraham odpowiedział: Oto jestem, synu mój ! "I rzekł: Oto ogień i drwa, a gdzie jest jagnię na całopalenie ?" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji Izaaka oto jest ogień - inny stan energetyczny, wirowej formy energii - nośnik rodzaju informacji i drwa - narąbany rodzaj informacji w wirowej formie energii o stałej częstotliwości wibracji, a gdzie jest jagnię - produkt rodzaju informacji w wirowej formie energii na całopalenie - rodzaj informacji w wirowej formie energii, w całości zamieniony w inny stan energetyczny. W zastępstwie człowieka - źródło falowych zakłóceń, zjedzonym owocem banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt( W oddziaływaniach informacyjnych, wszelkich rodzajów informacji we wszechinformacji ze wszechinformacją ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 22,8-11"Abraham odpowiedział: Bóg upatrzył sobie jagnię na całopalenie, synu mój. I szli obaj razem` Czyli Abrahama odpowiedzią była mowa słów: Bóg Wszechmogący upatrzył sobie jagnię na całopalenie synu mój. I szli razem ojciec z synem, którego miał złożyć na całopalenie na górze Moria. `A gdy przybyli na miejsce, o którym mu Bóg powiedział, zbudował tam ołtarz i ułożył drwa` Czyli a gdy Abraham z Izaakiem przybyli na górę Moria w Salem - Jeruzalem, o której Abrahamowi powiedział Bóg Wszechmogący, zbudował Abraham na górze Moria ołtarz - budowla cztero narożnikowa ograniczająca przestrzeń, na której Abraham ułożył drwa na całopalenie. Immanentny świątynnemu systemowi ofiarniczemu, który zbuduje Salomon na górze Moria w Jeruzalemie ( `Potem związał syna swego Izaaka i położył go na ołtarzu na drwach` Czyli potem gdy zbudował ołtarz związał syna swego, jedynaka swego i położył Izaaka na ołtarzu całopalenia na drwach `I wyciągnął Abraham swoją rękę, i wziął nóż, aby zabić syna swego` Czyli i wyciągnął Abraham swoją rękę - zewnętrznie ukształtowany funkcjonalnie rodzaj informacji, i wziął nóż, aby zabić syna swego, jedynaka swego Izaaka `Lecz anioł Pański zawołał nań z nieba i rzekł: Abrahamie ! Abrahamie ! A on rzekł: Otom ja ! ` Czyli lecz posłaniec Boga Wszechmogącego zawołał z nieba - miejsce poza czasoprzestrzenią na Abrahama i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji, umownego imienia dwukrotnie powtórzonego Abrahamie ! Abrahamie ! A Abraham rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji, mowy słów: Otom ja jest ! ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 22,8-11"Abraham odpowiedział: Bóg upatrzył sobie jagnię na całopalenie, synu mój. I szli obaj razem` Czyli Abrahama odpowiedzią była mowa słów: Bóg Wszechmogący upatrzył sobie jagnię na całopalenie synu mój. I szli razem ojciec z synem, którego miał złożyć na całopalenie na górze Moria. `A gdy przybyli na miejsce, o którym mu Bóg powiedział, zbudował tam ołtarz i ułożył drwa` Czyli a gdy Abraham z Izaakiem przybyli na górę Moria w Salem - Jeruzalem, o której Abrahamowi powiedział Bóg Wszechmogący, zbudował Abraham na górze Moria ołtarz - budowla cztero narożnikowa ograniczająca przestrzeń, na której Abraham ułożył drwa na całopalenie. Immanentny świątynnemu systemowi ofiarniczemu, który zbuduje Salomon na górze Moria w Jeruzalemie ( `Potem związał syna swego Izaaka i położył go na ołtarzu na drwach` Czyli potem gdy zbudował ołtarz związał syna swego, jedynaka swego i położył Izaaka na ołtarzu całopalenia na drwach `I wyciągnął Abraham swoją rękę, i wziął nóż, aby zabić syna swego` Czyli i wyciągnął Abraham swoją rękę - zewnętrznie ukształtowany funkcjonalnie rodzaj informacji, i wziął nóż, aby zabić syna swego, jedynaka swego Izaaka `Lecz anioł Pański zawołał nań z nieba i rzekł: Abrahamie ! Abrahamie ! A on rzekł: Otom ja ! ` Czyli lecz posłaniec Boga Wszechmogącego zawołał z nieba - miejsce poza czasoprzestrzenią na Abrahama i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji, umownego imienia dwukrotnie powtórzonego Abrahamie ! Abrahamie ! A Abraham rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji, mowy słów: Otom ja jest ! ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 22,12-15"I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji posłańca Boga Wszechmogącego do Abrahama: Nie podnoś swojej ręki na syna swego, jedynaka swego Izaaka i nie czyń mu nic złego, bo teraz posłaniec Boga Wszechmogącego wie, że Abraham chciał wypełnić wolę Boga Wszechmogącego, gdyż nie wzbronił się ofiarować na całopalenie syna swego, jedynaka swego Izaaka. Potomka obiecanego i danego od Boga Wszechmogącego "A gdy Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami uwikłał się w krzakach" Czyli a gdy Abraham spojrzał wstecz, ujrzał barana - rodzaj informacji, uczynionej przez Boga Wszechmogącego, który rogami - rodzaj informacji, uwikłał się w krzakach - rodzaj informacji w formie energetycznej we wszechinformacji. "Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego" Czyli poszedł wtedy Abraham gdy w zastępstwie człowieka składano na całopalenie zwierzęta, a wziąwszy barana - rodzaj informacji złożył go na całopalenie zamiast syna swego, jedynaka swego Izaaka, potomka danego od Boga Wszechmogącego. By krwią ofiary - nośnik informacji o śmierci w zastępstwie człowieka. Zakryć w obrazie holograficznym człowieka i w całym uniwersum holograficznym, zjedzony owoc banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt ( Źródło falowych zakłóceń w oddziaływaniach informacyjnych, wszelkich rodzajów informacji w formie energetycznej we wszechinformacji ze wszechinformacją - informacja dla całości i o całości " I nazwał Abraham to miejsce: Pan zaopatruje" Czyli i nazwał Abraham górę Moria w Jeruzalemie: Bóg Wszechmogący zaopatruje w zwierzęta na całopalenie w zastępstwie człowieka. " Dlatego mówi się po dziś dzień: Na górze Pana jest zaopatrzenie" Czyli dlatego mówi się po dziś dzień, na górze Moria w Jeruzalemie, wybranej przez Boga Wszechmogącego do składania ofiar całopalenia w zastępstwie człowieka, na której Salomon zbudował świątynny system ofiarniczy (2 Zniesiony przez ofiarę Jezusa Zbawiciela za każdego z nas. By w obrazie holograficznym każdego z nas i w całym uniwersum holograficznym, był obraz Jezusa Zbawiciela. Najdoskonalszy wzór człowieka w nie negowaniu i w nie manipulowaniu rzeczywistych faktów i rzeczywistych słów Pisma Świętego Boga nie ponieś śmiertelnych konsekwencji, które Jezus Zbawiciel pokazał na krzyżu. " Potem zawołał anioł Pański powtórnie z nieba na Abrahama mówiąc:" Czyli potem po złożeniu ofiary całopalenia z barana zamiast z Izaaka zawołał posłaniec Boga Wszechmogącego powtórnie z miejsca poza czasoprzestrzenią na Abrahama mową słów: ( Rdz 22,12-15) zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 22,12-15"I rzekł: Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego" Czyli i rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik informacji posłańca Boga Wszechmogącego do Abrahama: Nie podnoś swojej ręki na syna swego, jedynaka swego Izaaka i nie czyń mu nic złego, bo teraz posłaniec Boga Wszechmogącego wie, że Abraham chciał wypełnić wolę Boga Wszechmogącego, gdyż nie wzbronił się ofiarować na całopalenie syna swego, jedynaka swego Izaaka. Potomka obiecanego i danego od Boga Wszechmogącego "A gdy Abraham podniósł oczy, ujrzał za sobą barana, który rogami uwikłał się w krzakach" Czyli a gdy Abraham spojrzał wstecz, ujrzał barana - rodzaj informacji, uczynionej przez Boga Wszechmogącego, który rogami - rodzaj informacji, uwikłał się w krzakach - rodzaj informacji w formie energetycznej we wszechinformacji. "Poszedł tedy Abraham, a wziąwszy barana, złożył go na całopalenie zamiast syna swego" Czyli poszedł wtedy Abraham gdy w zastępstwie człowieka składano na całopalenie zwierzęta, a wziąwszy barana - rodzaj informacji złożył go na całopalenie zamiast syna swego, jedynaka swego Izaaka, potomka danego od Boga Wszechmogącego. By krwią ofiary - nośnik informacji o śmierci w zastępstwie człowieka. Zakryć w obrazie holograficznym człowieka i w całym uniwersum holograficznym, zjedzony owoc banana bez nasienia, nie dla was, dla zwierząt ( Źródło falowych zakłóceń w oddziaływaniach informacyjnych, wszelkich rodzajów informacji w formie energetycznej we wszechinformacji ze wszechinformacją - informacja dla całości i o całości " I nazwał Abraham to miejsce: Pan zaopatruje" Czyli i nazwał Abraham górę Moria w Jeruzalemie: Bóg Wszechmogący zaopatruje w zwierzęta na całopalenie w zastępstwie człowieka. " Dlatego mówi się po dziś dzień: Na górze Pana jest zaopatrzenie" Czyli dlatego mówi się po dziś dzień, na górze Moria w Jeruzalemie, wybranej przez Boga Wszechmogącego do składania ofiar całopalenia w zastępstwie człowieka, na której Salomon zbudował świątynny system ofiarniczy (2 Zniesiony przez ofiarę Jezusa Zbawiciela za każdego z nas. By w obrazie holograficznym każdego z nas i w całym uniwersum holograficznym, był obraz Jezusa Zbawiciela. Najdoskonalszy wzór człowieka w nie negowaniu i w nie manipulowaniu rzeczywistych faktów i rzeczywistych słów Pisma Świętego Boga nie ponieś śmiertelnych konsekwencji, które Jezus Zbawiciel pokazał na krzyżu. " Potem zawołał anioł Pański powtórnie z nieba na Abrahama mówiąc:" Czyli potem po złożeniu ofiary całopalenia z barana zamiast z Izaaka zawołał posłaniec Boga Wszechmogącego powtórnie z miejsca poza czasoprzestrzenią na Abrahama mową słów: ( Rdz 22,12-15) zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 22,16-19"Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego," Czyli złożyłem przyrzeczenie samemu sobie, mówi Bóg Wszechmogący: Ponieważ chciał Abraham wykonać wolę Boga Wszechmogącego i nie wzbronił się ofiarować na całopalenie jedynego syna swego Izaaka "będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza," Czyli będzie Bóg Wszechmogący w Abrahamie wypełniał swoją wolę w obfitości i rozmnoży tak licznie potomstwo Abrahama jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, których zliczyć nie będzie można "a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich," Czyli a potomkowie Abrahama zdobędą miejsca zamieszkania przeklętych - nieświadomych potomków Kanaana wrogów potomków Abrahama "i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego" Czyli Abraham chciał wypełnić wolę Boga Wszechmogącego i nie wzbronił się złożyć na całopalenie jedynego syna swego Izaaka "Potem powrócił Abraham do sług swoich i wstawszy poszli razem do Beer - Szeby" Czyli potem po złożeniu ofiary całopalnej z barana w zastępstwie jedynego syna swego Izaaka. Powrócił Abraham do sług swoich, którzy nie wiedzieli, co uczynił Abraham i wstawszy z miejsca, z którego Abraham zobaczył górę Moria poszli razem do Beer - Szeby tj. Studni Przymierza. "I mieszkał Abraham nadal w Beer - Szebie" Czyli i gdy powrócił z góry Moria, mieszkał Abraham nadal w Beer - Szebie ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 22,16-19"Przysiągłem na siebie samego, mówi Pan: Ponieważ to uczyniłeś i nie wzbroniłeś się ofiarować mi jedynego syna swego," Czyli złożyłem przyrzeczenie samemu sobie, mówi Bóg Wszechmogący: Ponieważ chciał Abraham wykonać wolę Boga Wszechmogącego i nie wzbronił się ofiarować na całopalenie jedynego syna swego Izaaka "będę ci błogosławił obficie i rozmnożę tak licznie potomstwo twoje jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza," Czyli będzie Bóg Wszechmogący w Abrahamie wypełniał swoją wolę w obfitości i rozmnoży tak licznie potomstwo Abrahama jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, których zliczyć nie będzie można "a potomkowie twoi zdobędą grody nieprzyjaciół swoich," Czyli a potomkowie Abrahama zdobędą miejsca zamieszkania przeklętych - nieświadomych potomków Kanaana wrogów potomków Abrahama "i w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi za to, że usłuchałeś głosu mego" Czyli Abraham chciał wypełnić wolę Boga Wszechmogącego i nie wzbronił się złożyć na całopalenie jedynego syna swego Izaaka "Potem powrócił Abraham do sług swoich i wstawszy poszli razem do Beer - Szeby" Czyli potem po złożeniu ofiary całopalnej z barana w zastępstwie jedynego syna swego Izaaka. Powrócił Abraham do sług swoich, którzy nie wiedzieli, co uczynił Abraham i wstawszy z miejsca, z którego Abraham zobaczył górę Moria poszli razem do Beer - Szeby tj. Studni Przymierza. "I mieszkał Abraham nadal w Beer - Szebie" Czyli i gdy powrócił z góry Moria, mieszkał Abraham nadal w Beer - Szebie ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 22,20-24"Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Oto Milka urodziła Nachorowi, bratu twojemu:" Czyli po złożeniu ofiary z barana w zastępstwie jedynego syna swego Izaaka, na górze Moria i powrocie do Beer - Szeby, doniesiono Abrahamowi z Haranu ( Oto Milka córka Harana ( Abrahama urodziła Nachorowi, bratu Abrahama: Usa, Nachora pierworodnego, i Buza, brata pierworodnego, i Kemuela, ojca Arama, który zrodzi plemiona według swojego imienia. I Keseda i Chaso, i Pildasza, i Jidlafa i Betuela ojca Rebeki "A Betuel zrodził Rebekę. Tych ośmiu urodziła Milka Nachorowi, bratu Abrahama" Czyli a Betuel, syn Nachora, brat Abrahama zrodził Rebekę. Tych ośmiu synów, potomków danych od Boga Wszechmogącego, urodziła Milka córka Harana, Nachorowi, bratu Abrahama "A nałożnica jego, imieniem Reuma, także urodziła Tebacha, Gachama, Tachasza i Maachę" Czyli a nałożnica Nachora, imieniem Reuma także urodziła Nachorowi synów, czterech potomków danych od Boga Wszechmogącego. Budowniczych szeregu miast-państw w zachodniej części Azji Mniejszej ( zebulonow7Wpisów: 121Dołączył: Rodzaju 22,20-24"Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Oto Milka urodziła Nachorowi, bratu twojemu:" Czyli po złożeniu ofiary z barana w zastępstwie jedynego syna swego Izaaka, na górze Moria i powrocie do Beer - Szeby, doniesiono Abrahamowi z Haranu ( Oto Milka córka Harana ( Abrahama urodziła Nachorowi, bratu Abrahama: Usa, Nachora pierworodnego, i Buza, brata pierworodnego, i Kemuela, ojca Arama, który zrodzi plemiona według swojego imienia. I Keseda i Chaso, i Pildasza, i Jidlafa i Betuela ojca Rebeki "A Betuel zrodził Rebekę. Tych ośmiu urodziła Milka Nachorowi, bratu Abrahama" Czyli a Betuel, syn Nachora, brat Abrahama zrodził Rebekę. Tych ośmiu synów, potomków danych od Boga Wszechmogącego, urodziła Milka córka Harana, Nachorowi, bratu Abrahama "A nałożnica jego, imieniem Reuma, także urodziła Tebacha, Gachama, Tachasza i Maachę" Czyli a nałożnica Nachora, imieniem Reuma także urodziła Nachorowi synów, czterech potomków danych od Boga Wszechmogącego. Budowniczych szeregu miast-państw w zachodniej części Azji Mniejszej ( zebulonow7 napisał(a):Księga Rodzaju 23,1-2"A Sara żyła sto dwadzieścia siedem lat; tyle było lat życia Sary" Czyli a Sara o umownie zwanym imieniu, to ukształtowany funkcjonalnie zewnętrznie i wewnętrznie rodzaj informacji w formie energetycznej we wszechinformacji - informacja dla całości rodzajów informacji i o całości Biblia Jest to książka o największej sprzedaży w historii ludzkości, dlatego uważana jest za najbardziej wpływową książkę w całej historii. Jest wiele rzeczy związanych z Biblią, o które nie mamy skłonności zadawać sobie pytania, chociaż większość z nas zna wiele zawartych w niej historii. Aby poznać jeden z najważniejszych faktów biblijnych, w tej lekcji od NAUCZYCIELA porozmawiamy kto napisał Biblię katolicką. Może Ci się spodobać: Klasyfikacja ksiąg Biblii Indeks Czym jest Biblia? Autorzy Starego Testamentu Kto napisał Nowy Testament? Czym jest Biblia? Biblia jest kompilacja różnych tekstów jak się nazywa? książki i że zostały napisane w różnych językach tamtych czasów, takich jak hebrajski lub grecki. Charakter powstania Biblii sprawia, że ​​jest to księga tworzona przez wiele lat, mówiąca o jej początkach około 1455 DO. i napisania jej ostatnich rozdziałów w roku 100 a. DO. Części Biblii katolickiej Zanim zaczniemy mówić o jej autorstwie, musimy pamiętać, że Biblię można podzielić według różnych czynników, co ułatwia wyjaśnienie jej autorów. W tej lekcji omówimy najprostszy sposób podziału Biblii, będący podziałem między nową i starą część testamentu. Dlatego też dwie części Biblii katolickiej są następujące: Stary Testament: W Starym Testamencie zawarte są wszystkie historie stworzenia świata i doświadczenia narodu hebrajskiego aż do narodzin Jezusa Chrystusa. Nowy Testament: To właśnie ta część tekstów religijnych opowiada o życiu Jezusa Chrystusa i późniejszych wydarzeniach. W tym testamencie możemy znaleźć teksty apostołów i niektórych z pierwszych przywódców chrześcijańskich. Obraz: Udostępnianie slajdów Autorzy Starego Testamentu. Aby dowiedzieć się, kto napisał Biblię katolicką, ważne jest, aby oddzielić te dwie części. Tradycja chrześcijańska mówi o Biblia jako słowo Boże, mówiąc, że pierwsze teksty chrześcijańskie zostały stworzone przez Boga i przekazane przez Niego ludzkiemu prorokowi, który skompilował je w pierwszych opowiadaniach biblijnych. Mimo to źródła historyczne pozwoliły wielu Autorzy Starego Testamentu aby je poznać, podzielimy ten rozdział na różne części, w których mamy tendencję do dzielenia Starego Testamentu. Pięcioksiąg Pięcioksiąg to 5 ksiąg, od których zaczyna się Biblia, te pięć to Księga Rodzaju, Wyjścia, Księga Kapłańska, Liczby i Powtórzonego Prawa. Treść Pięcioksięgu sięga od stworzenia wszechświata do śmierci Mojżesza, opowiadając o przygodach ludu Izraela. Jeśli chodzi o jego autorstwo, to zawsze było związane z Mojżesz, z wyjątkiem części Księgi Powtórzonego Prawa, które mówią o jego śmierci. Mimo to obecni badacze nie do końca wierzą w wersję, w której Mojżesz napisał wszystkie teksty i uważa się, że… było wielu autorów którzy uczestniczyli w pisaniu Pięcioksięgu. Księgi historyczne Jest to druga część, w której Biblia jest podzielona, ​​teksty pisane przez pierwszych proroków. Jest trzech autorów tych tekstów, będących Josue autor Księgi Jozuego, prorok Samuela autor Sędziów i Księgi Samuela, oraz Jeremiasz ten, który napisał księgi królewskie. Główni prorocy Księgi głównych proroków to teksty napisane przez trzech najważniejszych proroków chrześcijaństwa. Autorami tych ksiąg są zatem główni prorocy, którzy są: Ezechiel, Jeremiasz i Izajasz. Mniejsi prorocy Kończąc z wyjaśnieniem autorów Starego Testamentu, musimy wspomnieć o tzw 12 mniejszych proroków, będąc tak zwanym ze względu na krótki rozmiar ksiąg. 12 autorów ksiąg mniejszych proroków przedstawia się następująco: Ozeasz Joel Amos Abdiasza Jonasz Michea Nahum Habakuka Sofoniasz Aggeusz Zachariasz Malachiasz Obraz: Udostępnianie slajdów Kto napisał Nowy Testament. Aby kontynuować tę lekcję o tym, kto napisał Biblię katolicką, musimy porozmawiać o różnych autorach drugiej części tej księgi, tak zwanego Nowego Testamentu. W tej drugiej części możemy znaleźć historie o życiu Jezusa Chrystusa i pierwsze lata istnienia chrześcijaństwo. Tak jak zrobiliśmy w poprzedniej części, aby porozmawiać o różnych autorach Nowego Testamentu, musimy skomentować jego różne podziały. Ewangelie Istnieją 4 różne ewangelie, należące do Mateo, Juan, Marcos i Lucas. Nie wiemy na pewno, kim byli autorzy Ewangelii, ale dziś uważa się, że byli to Mateusz, Jan, Marek i Łukasz ci, którzy napisali każdą z ewangelii, które noszą jego imię, wszyscy należą do grupy wybranej przez Jezusa, tzw. apostołowie. Dzieje Apostolskie Dzieje Apostolskie to zbiór tekstów, które mówią nam o powstaniu Kościoła chrześcijańskiego i wielkiej ekspansji religii po śmierci Jezusa. Co do jego autorstwa, nie możemy być w ogóle pewni, ale ogólnie mówi się, że autor był… Łukasz, lekarz, który przez lata był towarzyszem apostoła Pawła. Listy Listy to seria listy pisane przez wyznawców Jezusa, który służył przekazaniu słów Jezusa i zwiększeniu wpływu chrześcijaństwa. Duża liczba istniejących listów powoduje, że jest wielu autorów tych listów, a głównymi autorami są: Santiago Piotr Juan Judasz Paweł Apokalipsa Uważa się, że ostatnia część Biblii została napisana przez Juan, chociaż nie wiemy, czy ten Jan był apostołem, czy inną osobą spokrewnioną z Jezusem, która miała wspólne imię. Obraz: Udostępnianie slajdów Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Kto napisał Biblię katolicką?, zalecamy wpisanie naszej kategorii Fabuła. Poprzednia lekcjaDwunastu Apostołów Jezusa: krótkie podsumowanieNastępna lekcjaKto napisał List do Hebrajczyków? Moderatorzy: Małgosiaa, bramin Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Autor Wiadomość Dołączył(a): So maja 14, 2011 18:46Posty: 2584 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Alus napisał(a):Przestrzegamy jednych, inne odrzucamy z racji różnic kulturowych i położenia geograficznego:- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,- podobnie obrzezanie, wędrowne ludy semickie przez tygodnie nie miały możliwości kąpania, mycia, słowem utrzymania podstawowej higieny ciała, a piasek dostający sie do napletka powodował wiele zagrożenia nie występowały/wystepują w rejonach i klimacie umiarkowanym lub podaje inne uzasadnienie. Krew była równoznaczna z życiem. Obrzezanie było znakiem przynależności, tożsamości. Argument jest chwiejny - dlaczego Kościół zachował słowa Pawła o czynach homoseksualnych? Przecież są różnice kulturowe... _________________MODERATOR Cz cze 28, 2018 8:14 Anonim (konto usunięte) Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Zbigniew3991 napisał(a):Kościół odrzucił jednak postanowienie Apostołów dotyczące spożywania krwi i mięsa zwierząt uduszonych. Dlaczego? Może z uwagi na naukę Jezusa, który uznał wszelkie potrawy za czyste?"Słuchajcie i chciejcie zrozumieć. Nie to, co wchodzi do ust, czyni człowieka nieczystym, ale co z ust wychodzi, to go czyni nieczystym" (Mt Ostatnio edytowano Cz cze 28, 2018 8:44 przez Anonim (konto usunięte), łącznie edytowano 1 raz Cz cze 28, 2018 8:41 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41855 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Zbigniew3991 napisał(a):Alus napisał(a):Przestrzegamy jednych, inne odrzucamy z racji różnic kulturowych i położenia geograficznego:- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,- podobnie obrzezanie, wędrowne ludy semickie przez tygodnie nie miały możliwości kąpania, mycia, słowem utrzymania podstawowej higieny ciała, a piasek dostający sie do napletka powodował wiele zagrożenia nie występowały/wystepują w rejonach i klimacie umiarkowanym lub podaje inne uzasadnienie. Krew była równoznaczna z życiem. Obrzezanie było znakiem przynależności, tożsamości. Bo też argument o higienie, ochronie życia przed zatruciami czy infekcjami, dla prymitywnych ludów zupełnie by nie trafiał, ale już Bóg tak nakazał i dodanie argumentów o duszy umiejscowionej w krwi, czy o tożsamości plemiennej/narodowej, nie podlegały żadnej jest chwiejny - dlaczego Kościół zachował słowa Pawła o czynach homoseksualnych? Przecież są różnice kulturowe...Chcesz powiedzieć, że u wędrownych ludów semickich czy arabskich, homoseksualizm był naturalną praktyką? Cz cze 28, 2018 8:41 JedenPost Dołączył(a): Pt gru 30, 2011 9:17Posty: 11383 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Alus napisał(a):- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,Interesujące. Mięso wieprzowe psuje się jakoś szybciej niż mięso innych zwierząt? _________________Lubię Starego czasem, to też sprawiaże się wystrzegam otwartej z nim wojnyPrzecież to piękne, gdy Pan tak dostojnyTak z samym diabłem po ludzku rozmawia. Cz cze 28, 2018 8:48 Anonim (konto usunięte) Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Rybka psuje się jeszcze szybciej. Cz cze 28, 2018 8:52 Zbigniew3991 Dołączył(a): So maja 14, 2011 18:46Posty: 2584 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Alus napisał(a):Zbigniew3991 napisał(a):Alus napisał(a):Przestrzegamy jednych, inne odrzucamy z racji różnic kulturowych i położenia geograficznego:- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,- podobnie obrzezanie, wędrowne ludy semickie przez tygodnie nie miały możliwości kąpania, mycia, słowem utrzymania podstawowej higieny ciała, a piasek dostający sie do napletka powodował wiele zagrożenia nie występowały/wystepują w rejonach i klimacie umiarkowanym lub podaje inne uzasadnienie. Krew była równoznaczna z życiem. Obrzezanie było znakiem przynależności, tożsamości. Bo też argument o higienie, ochronie życia przed zatruciami czy infekcjami, dla prymitywnych ludów zupełnie by nie trafiał, ale już Bóg tak nakazał i dodanie argumentów o duszy umiejscowionej w krwi, czy o tożsamości plemiennej/narodowej, nie podlegały żadnej jest chwiejny - dlaczego Kościół zachował słowa Pawła o czynach homoseksualnych? Przecież są różnice kulturowe...Chcesz powiedzieć, że u wędrownych ludów semickich czy arabskich, homoseksualizm był naturalną praktyką?Chcę powiedzieć, że u starożytnych greków homoseksualizm był normalną praktyką. Był on nawet wskazaną praktyką, o czym traktuje wiele publikacji naukowych. Tak samo w starożytnym Rzymie czyny homoseksualne były powszechne. Nie jest to rzecz jasna argument za pozwoleniem na czynny homoseksualizm, ale faktem jest to, że w świecie starożytnym był on dość powszechny. _________________MODERATOR Cz cze 28, 2018 9:08 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41855 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie JedenPost napisał(a):Alus napisał(a):- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,Interesujące. Mięso wieprzowe psuje się jakoś szybciej niż mięso innych zwierząt?Najtrwalsze mięso to wołowina, kolejno konina, następnie w gorącym klimacie dość szybko daje sie dlatego też mięso końskie, lub wołowe wozili miesiącami pod siodłem na napisał(a):Rybka psuje się jeszcze ale nie usiłujesz twierdzić, że wędrowne ludy pasterskie na terenach klimatu gorącego, nałogowo łowiły ryby Cytuj:Chcę powiedzieć, że u starożytnych greków homoseksualizm był normalną praktyką. Był on nawet wskazaną praktyką, o czym traktuje wiele publikacji naukowych. Tak samo w starożytnym Rzymie czyny homoseksualne były powszechne. Nie jest to rzecz jasna argument za pozwoleniem na czynny homoseksualizm, ale faktem jest to, że w świecie starożytnym był on dość też w panteonie bóstw greckich, czy rzymskich, nie było takiego, który nakazywał bądżcie płodni i rozmnażajcie sie, abyście zaludnili ziemię Cz cze 28, 2018 10:17 Zbigniew3991 Dołączył(a): So maja 14, 2011 18:46Posty: 2584 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Alus napisał(a):JedenPost napisał(a):Alus napisał(a):- wstrzemięźliwość od spożywania krwi i mięsa wieprzowe podyktowane było warunkami bytowymi, bez lodówek, w gorącym klimacie, te produkty bardzo szybko ulegały zepsuciu, gniciu,Interesujące. Mięso wieprzowe psuje się jakoś szybciej niż mięso innych zwierząt?Najtrwalsze mięso to wołowina, kolejno konina, następnie w gorącym klimacie dość szybko daje sie dlatego też mięso końskie, lub wołowe wozili miesiącami pod siodłem na napisał(a):Rybka psuje się jeszcze ale nie usiłujesz twierdzić, że wędrowne ludy pasterskie na terenach klimatu gorącego, nałogowo łowiły ryby Cytuj:Chcę powiedzieć, że u starożytnych greków homoseksualizm był normalną praktyką. Był on nawet wskazaną praktyką, o czym traktuje wiele publikacji naukowych. Tak samo w starożytnym Rzymie czyny homoseksualne były powszechne. Nie jest to rzecz jasna argument za pozwoleniem na czynny homoseksualizm, ale faktem jest to, że w świecie starożytnym był on dość też w panteonie bóstw greckich, czy rzymskich, nie było takiego, który nakazywał bądżcie płodni i rozmnażajcie sie, abyście zaludnili ziemięNasz Bóg tak stwierdził. Nie wiem tylko, jak ma się ten cytat do homoseksualizmu. Równie dobrze można stwierdzić, że celibat jest wbrew naturze i przykazaniu rozmnażania się, bo zdrowi ludzie nie korzystają z daru płodności i nie płodzą dzieci. _________________MODERATOR Cz cze 28, 2018 11:03 IrciaLilith Dołączył(a): Wt maja 29, 2018 15:10Posty: 4921 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Ewolucyjnie homoseksualizm jest korzystny, dlatego się zachował, brzmi to tylko pozornie dziwnie, ale sprawa jest prosta, gdyż w wielkim skrócie : dzieci mojego rodzeństwa też mają moje geny, do tego chodzi też o relacje w hierarchii społecznej, homoseksualizm jest bardzo częstym zjawiskiem w świecie zwierząt i gdyby utrudniał przetrwanie gatunku najprawdopodobniej by nie występował... Do tego nie wiem czemu o homoseksualizmie jest głośno, a o popularniejszym biseksualizmie mówi się trudno mi pojąć dlaczego w Biblii jest tak bardzo potępiany, odpowiedź 'bo tak', 'bo tak powiedział Bóg' mi nie wystarczają bo zostają pytania: 'dlaczego?' i 'po co?'.Sądzę że sporo obecnie bezsensownych zakazów w ówczesnych czasach wynikało z przyczyn pragmatycznych, choć wielu po prostu nie potrafię wyjaśnić, może akurat w ich warunkach homoseksualizm był niekorzystny, ale czemu tylko tam? Może lokalnie panowała jakaś choroba przenoszona na drodze seksu analnego, ale wówczas zakaz takich stosunków odnosiłby się również do relacji męsko-damskich, a nie kojarzę takiego...Kwestia wieprzowiny jest bardziej sensowna, gdyż i w judaizmie i w islamie sporo zakazów jej dotyczy, a możliwości przenoszenia różnych chorób z świń na ludzi są wyjątkowo duże i najprawdopodobniej było to z tym związane, oraz z poruszoną już kwestią nietrwałości świńskiego w tamtejszym klimacie i warunkach higienicznych też było sensownym rozwiązaniem, szczególnie jeśli tego zabiegu dokonywał kapłan odpowiednio przeszkolony i dbający o higienę osobistą dużo bardziej niż jeszcze nie tak dawno lekarze. _________________'Ja' to tylko zaimek wygodny w konwersacji ;)Nazwanie czegoś/kogoś głupim lub mądrym, dobrym lub złym, prawdziwym czy fałszywym, itd, nie ma na to wpływu, tylko na to jak to subiektywnie odbieramy i jak to odbiorą inni... Cz cze 28, 2018 11:04 JedenPost Dołączył(a): Pt gru 30, 2011 9:17Posty: 11383 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie IrciaLilith napisał(a):Kwestia wieprzowiny jest bardziej sensowna, gdyż i w judaizmie i w islamie sporo zakazów jej dotyczy, a możliwości przenoszenia różnych chorób z świń na ludzi są wyjątkowo duże i najprawdopodobniej było to z tym związane, oraz z poruszoną już kwestią nietrwałości świńskiego Harris fajnie wyjaśniał swego czasu racjonalne podłoża tego typu tabu, czyli np. właśnie żydowskiej awersji do świniny lub statusu krów w Indiach. _________________Lubię Starego czasem, to też sprawiaże się wystrzegam otwartej z nim wojnyPrzecież to piękne, gdy Pan tak dostojnyTak z samym diabłem po ludzku rozmawia. Cz cze 28, 2018 11:07 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41855 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Cytuj:Nasz Bóg tak stwierdził. Nie wiem tylko, jak ma się ten cytat do homoseksualizmu. Równie dobrze można stwierdzić, że celibat jest wbrew naturze i przykazaniu rozmnażania się, bo zdrowi ludzie nie korzystają z daru płodności i nie płodzą nasz Bóg podał do wiadomości, że Samson oślą szczęką zabił tysiąc Filistynów....Biblia jest natchniona, a nie podyktowana przez chodzi o celibat to podstawę stanowią słowa Jezusa - (Mt 19,12) Cz cze 28, 2018 11:18 Zbigniew3991 Dołączył(a): So maja 14, 2011 18:46Posty: 2584 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie IrciaLilith napisał(a):Ewolucyjnie homoseksualizm jest korzystny, dlatego się zachował, brzmi to tylko pozornie dziwnie, ale sprawa jest prosta, gdyż w wielkim skrócie : dzieci mojego rodzeństwa też mają moje geny, do tego chodzi też o relacje w hierarchii społecznej, homoseksualizm jest bardzo częstym zjawiskiem w świecie zwierząt i gdyby utrudniał przetrwanie gatunku najprawdopodobniej by nie występował... Do tego nie wiem czemu o homoseksualizmie jest głośno, a o popularniejszym biseksualizmie mówi się trudno mi pojąć dlaczego w Biblii jest tak bardzo potępiany, odpowiedź 'bo tak', 'bo tak powiedział Bóg' mi nie wystarczają bo zostają pytania: 'dlaczego?' i 'po co?'.Sądzę że sporo obecnie bezsensownych zakazów w ówczesnych czasach wynikało z przyczyn pragmatycznych, choć wielu po prostu nie potrafię wyjaśnić, może akurat w ich warunkach homoseksualizm był niekorzystny, ale czemu tylko tam? Może lokalnie panowała jakaś choroba przenoszona na drodze seksu analnego, ale wówczas zakaz takich stosunków odnosiłby się również do relacji męsko-damskich, a nie kojarzę takiego...Kwestia wieprzowiny jest bardziej sensowna, gdyż i w judaizmie i w islamie sporo zakazów jej dotyczy, a możliwości przenoszenia różnych chorób z świń na ludzi są wyjątkowo duże i najprawdopodobniej było to z tym związane, oraz z poruszoną już kwestią nietrwałości świńskiego w tamtejszym klimacie i warunkach higienicznych też było sensownym rozwiązaniem, szczególnie jeśli tego zabiegu dokonywał kapłan odpowiednio przeszkolony i dbający o higienę osobistą dużo bardziej niż jeszcze nie tak dawno człowiek biseksualny - dziękuję za uwagę Ewolucjoniści tłumaczą istnienie homoseksualizmu i biseksualizmu. Te orientacje nie są tak bardzo niezgodne z naturą, jak się niektórym wydaje. Każdy może mieć swoje zdanie na ten temat. Chrześcijanie mogą uważać, że czyny homoseksualne są niezgodne z prawem boskim, ale niestosowności czynów homoseksualnych nie dowodzi ani cytat z Księgi Rodzaju, ani prawo naturalne. Jeśli Bóg zabronił czynów homoseksualnych, musiał mieć inne powody. Ten argument z cytatem "Bądźcie płodni i rozmnażajcie się" oraz argument prawa naturalnego nie da się zastosować w dyskusji o homoseksualizmie i biseksualizmie. Są inne argumenty. _________________MODERATOR Cz cze 28, 2018 21:32 IrciaLilith Dołączył(a): Wt maja 29, 2018 15:10Posty: 4921 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Zbigniewie - jakie? Chętnie w końcu może poznam jakieś sensowne powody dla którego dobrowolne stosunki płciowe z osobami tej samej płci fizycznej są jak oboje dobrze wiemy w zachowaniach homoseksualnych nie ma niczego nienaturalnego patrząc na świat przyrody, tak samo ma to ewolucyjne uzasadnienie i pozytywny wpływ na przetrwanie gatunku, czyli jakie są powody dla których ponoć Bóg tego nie akceptuje? _________________'Ja' to tylko zaimek wygodny w konwersacji ;)Nazwanie czegoś/kogoś głupim lub mądrym, dobrym lub złym, prawdziwym czy fałszywym, itd, nie ma na to wpływu, tylko na to jak to subiektywnie odbieramy i jak to odbiorą inni... Pt cze 29, 2018 14:48 Zbigniew3991 Dołączył(a): So maja 14, 2011 18:46Posty: 2584 Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie Ewolucjoniści uważają, że osoby homoseksualne dbają o społeczeństwo. Takie osoby nie mają własnych dzieci, a więc dbają o dzieci swoich bliskich. Są plemiona afrykańskie, w których pary homoseksualne były i są całkowicie akceptowalne. Te pary są wujkami i ciociami. Kiedy rodzice nie mają czasu, wychodzą do pracy na pole - są wujkowie i ciocie. Pary homo dbają także o stan całej wioski. W Kościele są zakony. To Zgromadzenia zakonne przejęły funkcję dbania o społeczeństwo. W końcu to Zakonnicy i Zakonnice prowadzili szpitale, szkoły, placówki dla Sierot. Stała się to usankcjonowana prawnie i obyczajowo misja. Nie jest to rzecz jasna żaden powód do skreślania homoseksualizmu i biseksualizmu, ale jest to jakaś próba wytłumaczenia stanowiska Kościoła. Co do innych powodów: znam tylko ten, który wynika z objawienia. Jest to chwiejny argument, bo zapis zakazujący czynów homoseksualnych znajduje się w Torze wśród innych zapisów, które są od dawna nieprzestrzegane (nieczystość rytualna, spożywanie krwi, zakaz łączenia różnych materiałów, obrzezanie). Paweł z Tarsu również pisze o karze dla mężczyzn współżyjących ze sobą, ale pisze również o tym, że kobiety nie mogą się pod żadnym pozorem wypowiadać podczas sprawowania liturgii, oraz nie mają prawa wchodzić na zebrania bez chusty na głowie. Teraz strasznie się oburzamy na zwyczaj Muzułmanów, którzy każą chodzić kobietom w chustach na głowie. Paweł z Tarsu zakazuje również noszenia długich włosów przez jasna to, o czym piszę powyżej, niczego nie dowodzi. Nie przekonuje mnie jednak popieranie się zapisami z Biblii podczas gdy przepisy znajdujące się w tej samej księdze są odrzucane. Jaki jest klucz wyboru: co odrzucamy, a co zachowujemy? _________________MODERATOR Pt cze 29, 2018 15:15 Anonim (konto usunięte) Re: Księga Rodzaju i List do Galatów a obrzezanie IrciaLilith napisał(a):Tak jak oboje dobrze wiemy w zachowaniach homoseksualnych nie ma niczego nienaturalnego patrząc na świat przyrody, tak samo ma to ewolucyjne uzasadnienie i pozytywny wpływ na przetrwanie gatunku, czyli jakie są powody dla których ponoć Bóg tego nie akceptuje?Dlatego, że są nienaturalne. Pt cze 29, 2018 16:37 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników

księga rodzaju kto napisał